สมมติ แด่..ฉัน

by Ob Tb on Tuesday, January 12, 2010 at 10:54pm

หรือเรื่องทั้งหมดคือสถานการณ์ " จำลอง"
.....

แด่เสียงของเํธอ..ผู้พลักส่งตัวฉัน
แด่ทุ่งหญ้าที่เธอพา.. ฉันมาให้พบ
แด่ท้องฟ้า.. ที่ฉันไม่เคยเลยจบ
แด่ทุกสิ่ง..อันเจตนาหรือบังเอิญ

ปีกกางกลางทุ่งฟ้า สีเขียว ฤาเทา
ปลดปล่อยจิตบินเที่ยว เหนี่ยวรั้ง
ตามญาณตามทางเลี้ยว ตามสิ่ง ตามไป
ปีกใช่บินสักครั้ง ปีกไร้ เสรี

อย่าได้จำลองอีกเลย
เสียงเธอพลักดันแต่มันไม่อาจ
ครวญครางราวจะเสียสมดุล ฉัน หรือ เธอ
หมู่เมฆไม่เคยเป็นของเรา อย่าจับจอง
ทุ่งท้องก็ของคนอื่นเ้ขา เขลา.. เราเอง

เธอเปลี่ยนมันได้
เธอเปลี่ยนมันได้
เธอเปลี่ยนมันได้
บาดแผลของเํธอ บาดแผลทีี่่ไม่รักษา บาดแผลจะขยายวงกว้าง
เธอ.....ปล่อยบาดแผลทั่วเรือนร่าง บาดแผลจะรักษาตัวมันเอง

เธอติดฉันไว้ สร้างสรรค์ความสุขทุกข์แด่ฉัน
เธอหลอกว่าฉันจะบินได้ จะได้บิน
เธอเห็นปีกของฉันเป็นอะไร อย่าหมิ่นหยามฉัีน


เรื่องที่รถไฟหรือใคร ไม่เคยรู้แต่ตอนนี้คุณรู้แล้ว.
: ]