skip to main |
skip to sidebar
สถาปนิก Jean nouvel
ฌอง นูแวล
เกิดเมื่อวันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2488 ที่เมืองฟูแมล จังหวัดโลต์-เอต์-การอนน์ ประเทศฝรั่งเศส เป็นบุตรชายของนายโรแชร์ และนางเรอเน นูแวล ที่เป็นครูทั้งคู่ ครอบครัวของนูแวลต้องย้ายถิ่นฐานบ่อยครั้งเมื่อบิดาของเขาได้ตำแหน่งผู้อำนวยการการศึกษาประจำเขตปกครอง บิดามารดาของนูแวลสนับสนุนให้เขาเรียนคณิตศาสตร์ และภาษา แต่เมื่อเขาอายุย่างเข้า 16 ปี ก็เริ่มหลงใหลในศิลปะ เมื่อได้เรียนวาดรูปกับคุณครูท่านหนึ่ง ที่บอกว่าครอบครัวของนูแวลสนับสนุนให้บุตรชายเรียนไปทางด้านการศึกษาหรือไม่ก็วิศวกรรม แต่ก็ยอมประนีประนอมให้เขาเรียนสถาปัตยกรรมได้ เพราะเห็นว่ามีความเสี่ยงน้อยกว่าการเรียนศิลปะ
นูแวลสอบเอ็นทรานซ์เข้าโรงเรียนวิจิตรศิลป์แห่งเมืองบอร์โดซ์ไม่ผ่าน เขาจึงย้ายเข้าปารีส และได้ชนะเลิศการสอบคัดเลือกเพื่อเข้าศึกษาต่อที่โรงเรียนศิลปะชั้นสูงแห่งชาติ จากปีค.ศ. 1960 ถึง 1970 นูแวลเลี้ยงชีพด้วยการเป็นผู้ช่วยสถาปนิกของโคลด ปาร็อง และโปล วีรีลีโอ ผู้ซึ่งภายในระยะเวลาเพียงปีเดียว ได้เลื่อนตำแหน่งให้นูแวลขึ้นเป็นผู้จัดการโครงการก่อสร้างอพาร์ทเมนต์คอมเพล็กซ์ขนาดใหญ่
ผลงาน
หลังจากที่ได้โครงการก่อสร้างสถาบันโลกอาหรับ และโครงการปรับปรุงห้างสรรพสินค้าฟอรั่ม เลส์อาล ได้สิ้นสุดลงในปีค.ศ. 2004 นูแวลได้เปิดตัวอาคารพิพิธภัณฑ์แห่งเก บร็องลีย์เมื่อวันที่ 23 มิถุนายน ค.ศ. 2006 ที่กรุงปารีส และได้เป็นผลงานเลื่องชื่อชิ้นล่าสุดในเมืองหลวงของประเทศฝรั่งเศส
ในช่วงต้นปี ค.ศ. 2006 บริษัทเนสต์เล่ ของประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ภายใต้การบริหารของนายเนลลี เวนเจอร์ ได้นำเสนอรูปแบบบรรจุหีบห่อช็อกโกแลตแบบใหม่ ภายใต้ยี่ห้อ ไกเยอร์ ที่เป็นผลงานออกแบบของฌอง นูแวล ชาวสวิสที่คุ้นเคยกับห่อกระดาษ ไม่ตอบรับห่อพลาสติกดีเท่าที่ควร เนื่องจากมันไม่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม และแสดงภาพลักษณ์ฟุ่มเฟือยกว่าห่อที่ทำจากกระดาษที่เป็นวุสดุห่อแบบดั้งเดิมของผลิตภัณฑ์ ร้านค้าปลีกเดนแนร์ได้ทำให้เรื่องนี้บานปลายด้วยการปฏิเสธการวางจำหน่ายช็อกโกแลตนี้ และกล่าวหาว่าบริษัทขายผลิตภัณฑ์นี้แพงกว่าเดิม ปลายปีค.ศ. 2006 บริษัทเนสต์เล่ได้ประกาศยกเลิกหีบห่อบรรจุที่ออกแบบโดยฌอง นูแวล
วันที่ 30 มีนาคม ค.ศ. 2008 ฌอง นูแวล ได้รางวัลพริตซ์เกอร์[1] จากผลงานตลอดชีวิตโดยรวมที่โดดเด่น และได้รับคำชมเชยจาก โธมัส พริตซ์เกอร์ ว่า "มีการคิดค้นที่แปลกใหม่และกล้าหาญ และตั้งข้อสงสัยกับรูปแบบที่เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไป และยังก้าวพ้นขอบเขตการสร้างสรรค์ผลงานของตนเอง"
